Een interview met Katrien Jacobs over gemeenschapsontwikkeling en empowerment
In een hartverwarmend gesprek met Katrien Jacobs, een toegewijde vrouw met een diepgewortelde missie, ontdekken we de inspirerende reis achter haar werk als eigenaar van een weeshuis in Kinshasa.
Een persoonlijke missie
Katriens betrokkenheid bij het weeshuis gaat verder dan alleen een professionele verantwoordelijkheid. Ze deelt een intieme band met de plek, aangezien ze zelf tot haar zestiende in Kinshasa woonde samen met haar vader.. Haar vaders toewijding aan het ondersteunen van twintig weeskinderen inspireerde haar niet alleen om hulp te bieden, maar ook om een stap verder te gaan en mensen te leren hoe ze zelfstandig kunnen worden.
Het ontstaan van Project Honorine
Het project Honorine, genoemd naar een van de eerste geredde meisjes, kwam voort uit de noodzaak om duurzame oplossingen te bieden voor de lokale gemeenschap in Kinshasa. Katriens visie strekte verder dan alleen het boren waterputten, ze streefde naar initiatieven die de gemeenschap in staat zouden stellen om zelfstandig te worden.
Samenwerking met Aquaduin
De samenwerking met Aquaduin, een watermaatschappij met een geschiedenis van steun aan dergelijke projecten, was cruciaal voor het succes van project Honorine. Met financiële steun en technische expertise heeft Aquaduin bijgedragen aan de realisatie van het project, waaronder het selecteren van geschikte aannemers en het waarborgen van waterkwaliteit.
Met de financiële steun van Aquaduin werd een waterput gerealiseerd, waardoor de aankoop van water bij de lokale bevolking niet langer nodig is. Deze put, die tot wel 100 meter diep reikt, voorziet niet alleen de weeskinderen van drinkwater, maar biedt ook mogelijkheden voor educatie.
In ons project leren we ouders hoe ze hun grond effectief kunnen bewerken met de hulp van een landbouwspecialist. Hij fungeert als de bewaker van het domein, waar hij lokale bewoners—die voornamelijk analfabeet zijn—ontvangt. Hij helpt hen door de etiketten van de door hen aangeschafte producten, voornamelijk gerelateerd aan grondbewerking en bemesting, voor te lezen en uit te leggen. Daarna demonstreert hij hoe ze zaden moeten planten en geeft hij advies over de dagelijkse of wekelijkse verzorging die de gewassen nodig hebben, inclusief water geven en het gebruik van de producten waarvan hij de etiketten heeft toegelicht.
Dankzij een pomp op zonne-energie komt nu drinkbaar water rechtstreeks uit de kranen van het weeshuis. Het water wordt opgevoerd naar een grote watertank op het dak, waar de zwaartekracht het vervolgens door de leidingen laat stromen.
Impact op de gemeenschap
Het project heeft een aanzienlijke impact gehad op de lokale gemeenschap door niet alleen water te leveren aan vijftig weeskinderen, maar ook door educatieve programma's te bieden aan moeders en gemeenschapsleden. Door empowerment te bevorderen en praktische vaardigheden aan te leren, zoals het leren lezen van productetiketten, streeft Katrien ernaar om duurzame verandering te bewerkstelligen.
Verdere verloop
In de komende fasen van de weeshuisopbouw streeft Katrien naar diverse verbeteringen en uitbreidingen. Naast het plannen van vloerrenovaties en het regelen van elektriciteitsvoorziening, richt ze zich ook op het verschaffen van onderdak aan de weeskinderen. Haar toewijding strekt zich verder uit dan alleen fysieke infrastructuur; ze organiseert ook kledinginzamelingsacties en educatieve programma's. Deze initiatieven zijn bedoeld om een veilige en ondersteunende omgeving te creëren voor de meest kwetsbaren in de gemeenschap. Haar toewijding aan de gemeenschap is een krachtige illustratie van haar motto: "Not giving the fish, but teaching them how to fish."
Een boodschap van hoop
Als afsluiting deelt Katrien een krachtige boodschap van hoop en actie. Ze moedigt anderen aan om de stap te zetten, elk aspect van een probleem te onderzoeken en stap voor stap te werken naar verandering. Haar verhaal illustreert de kracht van individuele actie en samenwerking om positieve impact te creëren, ongeacht de afstand of omvang van de uitdaging.
In het verhaal van Katrien Jacobs vinden we een bron van inspiratie en een herinnering dat zelfs de kleinste daden van vriendelijkheid en inzet een wereld van verschil kunnen maken.
